Buku ini membahaskan tentang sebuah isu yang diwarwarkan oleh kaum sekular yang mengatakan bahawa Syariat Islam tidak pernah berjaya diterapkan dalam kehidupan, kecuali semasa pemerintahan Khulafa’ Ar-Rashidin. Ini disebabkan ada sebahagian cendekiawan sentiasa menceritakan perkara-perkara yang elok tentang Islam dan keistimewaannya, namun mereka membatasinya hanya pada masa pemerintahan Khulafa’ Ar-Rashidin sahaja. Menurut penilaian mereka, keagungan tersebut seolah-olah terhenti pada zaman Khulafa’ Ar-Rashidin, dan zaman yang berikutnya merupakan zaman yang tidak mempunyai apa-apa kelebihan.
Bahkan lebih memeranjatkan, kaum sekular tersebut juga mengatakan bahawa setelah dilakukan penelitian terhadap sejarah umat Islam, ternyata bahawa syariat Islam tidak pernah berjaya diterapkan, kecuali semasa pemerintahan Umar r.a ( Khalifah Arrashidin yang pertama).
Orang yang pertama kali berpendapat sedemikian ialah Syaikh Khalid Muhammad Khalid. Di dalam bukunya, ‘Min Huna Nabda’ (bermaksud,‘Dari sini kita bermula’), telah menulis pernyataan yang bermaksud seperti berikut:
“Janganlah kau sekali-kali mengatakan generasi selepas Rasulullah s.a.w ialah generasi yang mendapatkan petunjuk. Penguasa pertama (Abu Bakar) hanya berkuasa selama 2 tahun. Walaupun begitu, dalam tempoh 2 tahun tersebut, ia sibuk memerangi mereka yang murtad. Zaman kekuasaan Usman ialah zaman yang mana fitnah telah timbul ketika itu dan akhirnya, Usman telah terbunuh. Sedangkan zaman kekuasaan Ali ialah zaman yang mana perang saudara antara umat Islam telah berlaku. Jika berlaku sedemikian, maka zaman Khulafa’ Arrashidin hanya aman pada zaman pemerintahan Umar Al Khatab. Padahal zaman pemerintahan Umar hanyalah seutas daripada rangkaian sejarah yang tidak mungkin berulang. Setelah pemerintahan Khulafa’ Arrashidin berakhir, kekuasaan Islam telah menyimpang dari ajaran dan nilai-nilai Islam.”
Walaupun begitu, menurut Dr Yusuf Qardawi, Syaikh Khalid telah menarik balik pendapatnya itu. Beliau mengakui, pendapat beliau itu telah menimbulkan banyak kekeliruan kepada pelbagai pihak. Sebagai bukti beliau menarik balik pernyataan tersebut, beliau telah menulis sebuah buku yang berjudul Al-Daulah fi al-Islam (Konsep Negara Menurut Islam). Melalui buku ini, beliau menekankan bahawa Islam adalah agama dan Negara. Beliau juga menjelaskan sebab-sebab keluarnya pendapat beliau yang sekular itu. Semoga Allah membalas segala kebaikan Syaikh Khalid dengan kebaikan yang berlipat ganda.
Menyedihkan apabila pihak yang tidak bertanggungjawab mngambil pernyataan tersebut dan menggunakannya untuk menghentam Islam.
Salah seorang daripada mereka berkata, :Apakah kamu mahu mengembalikan kami kepada keadaan sedemikian?..
Mereka mencari tentang penyelewengan sejarah supaya seolah-olah Islam yang menanggung dosa-dosa tersebut.
Menurut Dr Yusuf Qardawi, terdapat beberapa kekeliruan di sisi kaum sekular pada pernyataan di atas. Pertama sekali, mereka telah menyempitkan konsep kejayaan pemerintahan berkhalifah hanya pada zaman Umar bin Khattab r.a. Tidakkah mereka buka mata mereka untuk melihat kejayaan yang telah ditempa semasa pemerintahan Abu Bakar r.a, meskipun dalam tempoh yang sangat terbatas.-Abu Bakar r.a telah berjaya memerangi mereka yang murtad dan enggan membayar zakat, lalu mengembalikan mereka ke pangkuan syariat Islam.
-Kekuasaan yang dipimpin Abu Bakar merupakan pemerintahan pertama yang mengobarkan peperangan dan mempersenjatai bala tenteranya untuk membela hak-hak kaum fakir yang lemah.
-Beliaulah yang memulakan penaklukan dan perluasan wilayah Islam. Pada zaman tersebut, Islam mampu menakluk Persia dan Romawi. Dalam setiap peperangan yang diperintahnya, beliau sentiasa memupuk sikap-sikap dan etika yang baik kepada para perajuritnya.
-Di dalam khutbahnya semasa dilantik sebagai khalifah, beliau telah menerapkan kepada rakyatnya supaya taat kepadanya, selagi dia taat kepada Allah, tetapi jika beliau sebagai pemerintah tidak taat kepada Allah, maka rakyat tidak wajib untuk mentaatinya lagi.
Merujuk kepada pernyataan dan sikap Abu Bakar ini, Dr Hussain Haikal mengatakan bahawa sikap Abu Bakar merupakan satu mukjizat sejarah, kerana dalam tempoh 2 tahun 3 bulan, beliau berjaya memimpin masyarakatnya sehingga mereka menjadi umat yang bersatu-padu dan kukuh.
Begitu juga, semasa awal pemerintahan Usman r.a. Dalam riwayat-riwayat yang sahih, telah dikisahkan bahawa beliau ialah khalifah Islam pertama yang pada masa itu umat Islam berjaya menyeberangi lautan untuk berjihad di jalan Allah. Selain itu, antara sumbangannya ialah, beliau telah memfatwakan pelbagai hukum fiqh dan sistem politik negara yang memiliki nilainya yang tersendiri.
Kaum-kaum sekular juga tidak mengetahui kegemilangan yang berjaya dilakukan oleh Ali Karramallahu Wajhah. Antaranya ialah tentang prinsip-prinsip politik kekuasaan , pengurusan kewangan negara, serta cara untuk berhadapan dengan pemberontak negara, meskipun berlaku perselisihan antara beliau dengan kelompok yang lain. Beliau juga meninggalkan atau mewariskan pelbagai praktik syariah dalam pelbagai dimensi kehidupan seharian.
Kesalahan kaum sekular yang kedua ialah mereka berpendapat bahawa zaman kepimpinan Umar hanya berlangsung sekali dan tidak ada yang mampu mencontohinya. Walaupun begitu, sejarah telah mencatat bagaimana selok-belok kepimpinan Umar dicontohi oleh beberapa khalifah Islam selepasnya. Kita boleh menjejaki gaya kepimpinan Umar yang wujud pada Umar bin Abdul Aziz. Beliau berjaya menegakkan keadilan setelah sekian lama kezaliman bermaharajalela. Dengan izin Allah, Umar bin Abdul Aziz mampu mengembalikan kekuasaan kepada sistem berkhalifah (Khilafah Rashidah). Umat Islam telah menjuluki Umar bin Abdul Aziz sebagai Khamis al-Rashidin (Khalifah Ar-Rashidin yang kelima, setelah Abu Bakar, Umar, Usman, dan Ali r.a).
Kita juga boleh menjejaki gaya kepimpinan Umar dalam kisah Yazid bin Walid.. Beliau berkeinginan menegakkan kembali keadilan yang telah lesu selama sepupunya, Walid bin Yazid berkuasa. Walid bin Yazid dijuluki sebagai an-Naqish, kerana ia sering memotong gaji perajurit dan menggunakannya untuk keperluan lain. Selain itu, kita juga boleh menghidu gaya kepimpinan Umar bin Khatab pada Nuruddin Mahmud Shadid, Salahudin al-Ayubi, dan sebagainya.
Siapakah yang paling bertanggungjawab atas buruknya sejarah Islam?
Telitikah kita dalam memberikan maklumat, mendapatkan sumber, jujurkah kita, adilkah kita meneliti sejarah rakyat yang terdiri pelbagai kelas masyarakat, ulama, perkampungan kecil, sama seperti saat kita mengadili sejarah tentang penguasa, pembesar, dan kota metropolitan? Sekiranya kita mampu, maka kita akan berlaku adil kepada nenek moyang kita, diri kita, agama kita, serta peradaban kita, dan yang paling penting, berlaku adil kepada hakikat kebenaran itu sendiri. Wallahua'lam.
Labah-labah hitam: Yang hak tetap akan tertegak..
-----------------------------------------------------
Perkongsian oleh:
Nur Izzati Binti Ishak
Pelajar Medik, USIM
Tiada ulasan:
Catat Ulasan